माझ्या गावत देव खंडोबाचे मंदिर / किल्ला आहे.
माझे गावात हिरवळ आणि सुंदरता भरलेली आहे. आमचे गाव एक आदर्श गाव आहे.
माझ्या गावाने ‘संत गाडगेबाबा ग्रामस्वच्छता अभियाना’चे पारितोषिक पटकावले आहे. माझे गाव आता पूर्णपणे व्यसनमुक्त झाले आहे.
आमचा हा लेख तुम्हाला कसा वाटला आम्हाला नक्की कळवा. धन्यवाद.
गावातलं स्वच्छतेतलं महत्त्व जनांनी समजून घेतलं, आणि त्यास अपनंद केलं.
प्राकृतिक सौंदर्य, साने-गुरुजींची विरासत आणि स्वच्छतेचं प्रती समर्थ उदाहरण.
बदलत्या काळाशी ताळमेळ राखण्यासाठी जुनी पिढी धडपडत आहे. पण मला विश्वास आहे की माझे गाव म्हणजे नेहमीच एक खास स्थान असेल.
शेती हाच येथील गावकऱ्यांचा मुख्य व्यवसाय आहे. या शेतीतही सतत प्रगती करण्याची गावकऱ्यांची तयारी असते. गावकरी व्यसनांपासून दूर असल्यामुळे गावात नेहमी स्वास्थ्य, संपन्नता आढळते.
माझे गांव निबंध मराठी / majhe gaon nibandh marathi / my village marathi essay
नदीच्या पाण्यात मनसोक्त डुंबावे आणि नंतर पाण्याबाहेर येऊन उन्हात पोटभर खेळावे हा आनंद तेथेच लुटायला मिळतो.
पण आपण पाच-दहा पावले जात नाही तोच कुणाची तरी बैलगाडी जवळ येऊन उभी राहतेच. “अरे पावण्या, कवा आलास? शिवरामपंतांचा नातू नाही का तू!" असे म्हणून ज्या गप्पा सुरू होतात त्या गाव येईपर्यंत चालूच राहतात.
गावातील लोक धार्मिक असून युवकांपासून ते जेष्ठापर्यंत सर्व लोक धार्मिक कार्यात सहभागी होतात. गाव धार्मिक असल्याने गावामध्ये काही here ना काही धार्मिक कार्यक्रम सारखे चालू असतात.
कालोघात ते सवंगडीही मागे पडले व तो खेळही मागे पडला. गेल्या दहा वर्षांत मी क्वचितच क्रिकेट खेळलो असेन. का कोणास ठाऊक? पण क्रिकेट या खेळातील माझी रुची ही हळूहळू फारच कमी होत गेली. जसं मी क्रिकेट खेळणं सोडलं, तसं माझं क्रिकेट पाहणं देखील बंद झालं. आता तर मला ‘भारताचा सामना कधी आहे?
वार्षिक परीक्षा जवळ आली की मला आधीपासूनच गावी जाण्याचे वेध लागतात. परीक्षेच्या शेवटच्या दिवशी तर माझा आनंद गगनात मावेनासा होतो. कारण आता गावी जाण्याची तैय्यारी घरी सुरु होणार असते.